Η μετάβαση από το ένα γεγονός της ζωής μας στο άλλο δημιουργεί τέτοια συναισθήματα, που είναι σαν χτυπήματα στη ψυχή ή σαν να χάνουμε τη Γη κάτω από τα πόδια μας. Εάν δεν έχουμε γνώση πάνω στα βασικά συναισθήματα και πότε ενεργοποιούνται σε περιόδους μετάβασης, πέφτουμε εύκολα σε μία δίνη συναισθημάτων και από εκεί το άγχος είναι μονόδρομος.
Τα συνηθέστερα συναισθήματα που βιώνουμε κατά τη διάρκεια μιας αλλαγής ή μετάβασης, είναι:
- Πένθος: Ο αποχωρισμός ενός κομματιού του εαυτού μας, μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου της ζωής μας, ή στάδιο ζωής.
- Φόβος: Όταν παίρνουμε ένα ρίσκο και κάνουμε το πρώτο βήμα θάρρους σε μία νέα κατάσταση, χωρίς να γνωρίζουμε το αποτέλεσμα.
- Ευπάθεια / Ευαλωτότητα: Κατά τη διάρκεια μίας μετάβασης, βρισκόμαστε ανάμεσα από δύο κόσμους, τον γνωστό που αφήνουμε πίσω και το άγνωστο στο οποίο εισερχόμαστε.
- Μοναξιά: Όταν είμαστε οι μοναδικοί που βιώνουμε τη μετάβαση στο άμεσο περιβάλλον μας. Αυτή η υπαρξιακή μοναξιά επιτάσσει προσοχή και συμπόνοια προς τον εαυτό μας.
Όλοι βιώνουμε γεγονότα μετάβασης, όπως από την εφηβεία στην ορκωμοσία, από την πρώτη έμμηνη ρήση στον πρώτο νεανικό χωρισμό, από το πρωί στο απόγευμα, από το γάμο στην απόκτηση παιδιού, η μετακόμιση, ο χαμός δικών μας ατόμων και διαζύγιο, η λήξη του καλοκαιριού και η έναρξη της Άνοιξης. Όταν όμως δεν υπάρχει η σχετική γνώση, η αναγνώριση των μεταβάσεων και οι κατάλληλες λέξεις να περιγράψουμε αυτά τα συναισθήματα που ξυπνούν κατά τη διάρκεια της αλλαγής, καθώς και τα εργαλεία διαχείρισης τους, η ψυχή μας έχει τη μοναδική επιλογή:
Να συμπτύξει όλα αυτά τα συναισθήματα σε ένα, το άγχος / η κατάθλιψη.